Πόσες φορές είχατε σκεφτεί "Τι καλά που θα ήταν αν μπορούσα να έκανα το ένα και το άλλο" και όταν κάποια στιγμή τυχαίνει όντως να μπορέσετε να το πραγματοποιήσετε, να μπερδεύεστε; Ε, αυτο έπαθα κι εγώ. Ναι. Μπερδεύτηκα τρελά. Αλλά να σας εξηγήσω γιατί μιλάω.
Δεν ξαναλέω για το τσαντίρι-μπάχαλο άλλη μια φορά, θα γίνω κουραστική.
Αφού λοιπόν έχουμε τελειώσει αρκετές εργασίες, έρχεται και η πολυπόθητη στιγμή που κάθε εκκολαπτόμενος wannabe διακοσμητής (εγώ είμαι αυτή καλέ... ) περιμένει με λαχτάρα. Να βάλει χρώμα στους τοίχους! Αμ δε, που θα ήταν εύκολο. Με πόση χαρά περίμενα να μου δώσει ο μπογιατζής το χρωματολόγιο για να διαλέξω... Γιατί τα είχα σκεφτεί όλα, τι χρώμα θα βάλω που και έλεγα "τι καλά, κατέληξα". Ναι, καλά... κι ύστερα ξύπνησα! Δεν ήταν τόσο εύκολο τελικά φιλαράκια μου, γιατί πολύ απλά μπορεί να είχα καταλήξει στο χρώμα, αλλά είχα ξεχάσει ότι στα χρωματολόγια των μπογιατζήδων για κάθε χρώμα υπάρχουν 1528 αποχρώσεις! Και πως για να ταιριάξω την κάθε απόχρωση με μια άλλη -που φαινομενικά κάνανε παρέα μια χαρά- έπρεπε να έχω στο νου μου αν έχουν την ίδια χρωματική βάση. Τι σας λέω; Όχι για πείτε μου, πόσα μπεζ υπάρχουν; 1; 2; 3; Ναι, καλά...Υπάρχει μπεζ με βάση το καφέ. Μπεζ με βάση το κίτρινο. Μπεζ με βάση το κόκκινο κ.ο.κ. Και κάθε μπεζ που βασίζεται σε κάθε χρώμα έχει ακόμη 2-3 αποχρώσεις.
Κι εκεί μπερδεύτηκα! Ποιός εγώ. Που έπαιζα τη διακόσμηση και το χρώμα στα δάχτυλα.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο μπογιατζής μου έφερε και 2 χρωματολόγια παρακαλώ (για καλό το έκανε βέβαια ο άνθρωπος) για να έχω ποικιλία. Αμέ! Αααααααααααα, έπρεπε να με δείτε. Με τα 2 χρωματολόγια ανά χείρας και το αδέρφι μου από δίπλα, ένα στυλό κι ένα χαρτί στο χέρι να πηγαίνουμε από κουζίνα σε σαλόνι, κι από σαλόνι σε κρεββατοκάμαρα. Να βάζουμε τα χρωματολόγια δίπλα σε πλακάκια και ταπετσαρίες και να κάνουμε ολόκληρη σύσκεψη τι πάει και τι δεν πάει. Γιατί ναι μεν ήθελα να βάψω το σαλόνι γκρι σκούρο και γκρι ανοιχτό, αλλά πιστέψτε με, δεν πάνε όλα τα γκρι μεταξύ τους.
Παρόλα αυτά, μετά από 2 χιλιόμετρα περίπου περπάτημα μέσα στο σπίτι και μετά από 1 1/2 ώρα συσκέψεων, διαφωνιών και τρέλας, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλω ότι επιτέλους διαλέξαμε χρώματα για το σπίτι.
Τώρα τι θα βγει, θα δούμε. Ας μας λυπηθεί ο θεός της διακόσμησης και ας ελπίσουμε ότι η φώτιση που μας έδωσε ήταν της προκοπής.
Αυτά!
Δεν ξαναλέω για το τσαντίρι-μπάχαλο άλλη μια φορά, θα γίνω κουραστική.
Αφού λοιπόν έχουμε τελειώσει αρκετές εργασίες, έρχεται και η πολυπόθητη στιγμή που κάθε εκκολαπτόμενος wannabe διακοσμητής (εγώ είμαι αυτή καλέ... ) περιμένει με λαχτάρα. Να βάλει χρώμα στους τοίχους! Αμ δε, που θα ήταν εύκολο. Με πόση χαρά περίμενα να μου δώσει ο μπογιατζής το χρωματολόγιο για να διαλέξω... Γιατί τα είχα σκεφτεί όλα, τι χρώμα θα βάλω που και έλεγα "τι καλά, κατέληξα". Ναι, καλά... κι ύστερα ξύπνησα! Δεν ήταν τόσο εύκολο τελικά φιλαράκια μου, γιατί πολύ απλά μπορεί να είχα καταλήξει στο χρώμα, αλλά είχα ξεχάσει ότι στα χρωματολόγια των μπογιατζήδων για κάθε χρώμα υπάρχουν 1528 αποχρώσεις! Και πως για να ταιριάξω την κάθε απόχρωση με μια άλλη -που φαινομενικά κάνανε παρέα μια χαρά- έπρεπε να έχω στο νου μου αν έχουν την ίδια χρωματική βάση. Τι σας λέω; Όχι για πείτε μου, πόσα μπεζ υπάρχουν; 1; 2; 3; Ναι, καλά...Υπάρχει μπεζ με βάση το καφέ. Μπεζ με βάση το κίτρινο. Μπεζ με βάση το κόκκινο κ.ο.κ. Και κάθε μπεζ που βασίζεται σε κάθε χρώμα έχει ακόμη 2-3 αποχρώσεις.
Κι εκεί μπερδεύτηκα! Ποιός εγώ. Που έπαιζα τη διακόσμηση και το χρώμα στα δάχτυλα.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο μπογιατζής μου έφερε και 2 χρωματολόγια παρακαλώ (για καλό το έκανε βέβαια ο άνθρωπος) για να έχω ποικιλία. Αμέ! Αααααααααααα, έπρεπε να με δείτε. Με τα 2 χρωματολόγια ανά χείρας και το αδέρφι μου από δίπλα, ένα στυλό κι ένα χαρτί στο χέρι να πηγαίνουμε από κουζίνα σε σαλόνι, κι από σαλόνι σε κρεββατοκάμαρα. Να βάζουμε τα χρωματολόγια δίπλα σε πλακάκια και ταπετσαρίες και να κάνουμε ολόκληρη σύσκεψη τι πάει και τι δεν πάει. Γιατί ναι μεν ήθελα να βάψω το σαλόνι γκρι σκούρο και γκρι ανοιχτό, αλλά πιστέψτε με, δεν πάνε όλα τα γκρι μεταξύ τους.
Παρόλα αυτά, μετά από 2 χιλιόμετρα περίπου περπάτημα μέσα στο σπίτι και μετά από 1 1/2 ώρα συσκέψεων, διαφωνιών και τρέλας, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλω ότι επιτέλους διαλέξαμε χρώματα για το σπίτι.
Τώρα τι θα βγει, θα δούμε. Ας μας λυπηθεί ο θεός της διακόσμησης και ας ελπίσουμε ότι η φώτιση που μας έδωσε ήταν της προκοπής.
Αυτά!
Κοριτσάκι,τι έπαθες κι εσύ...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν δεν είσαι η μόνη...Κι εγώ όταν ήταν να βάψω το σπίτι έπαθα τα ίδια ακριβώς.Δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.Έτσι κι εγώ αποφάσισα και το έβαψα ένα μπεζ με βάση το κόκκινο το οποίο βγαίνει πολύ γλυκό και ταιριάζει με όλα.Είμαι πολύ περήφανη για την επιλογή μου και δεν το έχω μετανιώσει καθόλου γιατί πραγματικά μπορώ να κάνω ότι θέλω και να χρησιμοποιήσω στο σαλόνι όλα τα άλλα χρώματα σε καναπέ,σε έπιπλα,σε διακοσμητικά.Συμβουλή μου είναι να επιλέξεις ανοιχτό χρώμα(απαλό)και αν θες έναν τοίχο βάψτον κάτι πιο έντονο.Να μας δείξεις φωτογραφίες!!Σε φιλώ.
αντε βρε κοριτσι υπομονη..κοντευεις να πω..οτι και αν ειναι να το φχαριστηθεις..με το διαλεγμα και η ουσια ειναι οτι το φτιαχνεις εσυ..φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα κοριτσάκι ! Περνα απο το σπιτακι μου να παρεις βραβειο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ ευχαριστώωωωωω
ΑπάντησηΔιαγραφή