Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Ρόμαν και καλύμματα για την κουζινούλα μου!

Πυρετός δημιουργικότητας όπως έχετε καταλάβει! Ακάθεκτη με τη διακόσμηση της κουζινούλας μου έτσι; Δεν το συζητώ!
Δεν ξέρω αν σας το έχω ξαναπεί, έψαχνα για ρόμαν για τη μπαλκονόπορτα και το παράθυρο της κουζίνας μου! Όπου κι αν ρωτούσα ο μηχανισμός μαζί με το ράψιμο του υφάσματος για μπαλκονόπορτα και για παράθυρο (με δικό ύφασμα παρακαλώ), από 250 μέχρι 400 ευρώ! Εντάξει εννοείται ότι δεν υπήρχε περίπτωση να δωθούν τόσα χρήματα για πολλούς λόγους!
  1. Δεν υπάρχουν τόσα λεφτά (ο βασικότερος)
  2. Το θεωρώ κοροϊδία
  3. Εγώ που είχα 3 "αλλαξιές" πόσα χρήματα έπρεπε να δώσω;
Μπήκαμε λοιπόν στη διαδικασία πριν 1 1/2 χρόνο περίπου (που κάναμε και την ανακαίνιση του σπιτιού), να αντικαταστήσουμε τις κουρτίνες που είχα στην κουζίνα (πόρτα και παράθυρο) με ρόμαν που θα αγοράζαμε από το praktiker και που κατά τύχη έπεσαν ακριβώς στο μήκος (το ύψος δε με ενοχλούσε γιατί ούτως ή άλλως δεν τα κατεβάζω μέχρι κάτω τα ρόμαν). Για την ιστορία στο παράθυρο το ρόμαν είναι μακρύτερο αλλά όπως σας έγραψα και πιο πανω δεν το κατεβάζω μέχρι κάτω οπότε δε με ενοχλεί. Μου αρέσει να μην κατεβαίνει τελείως το ρόμαν γιατί κάνει πιο ωραίο σχέδιο. Στην μπαλκονόπορτα κάναμε ένα τρικ. Στερεώσαμε το ρόμαν πιο ψηλά από το κούφωμα της πόρτα για να έρθει ακριβώς στο ύψος και έτσι φαίνεται και πιο ψηλή η μπαλκονόπορτα.
Τα ρόμαν από το praktiker  μας κόστισαν περίπου 30 με 40 ευρώ.
Όλα καλά κι όλα ωραία, χαρούμενη η Νικολέττα. Κατά τύχη ταίριαζαν και με το χρώμα της κουζίνας κι όλα υπέροχα. Ναι, μόνο που έπρεπε κάποια στιγμή να πλυθούν. Έλα μου ντε όμως που στο ταμπελάκι του ρόμαν έγραφε ότι πλένεται μόνο το εσωτερικό μέρος. Εκεί ήταν που πήρα και τη μεγάλη απόφαση να ράψω μόνη μου κι άλλες "αλλαξιές" για τα ρόμαν χρησιμοποιώντας το ύφασμα των κουρτινών που είχα για την κουζίνα. Ούτως ή άλλως οι κουρτίνες "κάθονταν" μέσα στο συρτάρι! Κι έτσι έφτιαξα το πρώτο σετ παράθυρου-μπαλκονόπορτας. Ευχαριστημένη έμεινα, δεν μπορώ να πω. Μοδίστρα δεν είμαι, οπότε θεωρώ ότι το αποτέλεσμα ήταν αρκετά ικανοποιητικό για το επίπεδό μου. Τα λάθη που έκανα ήταν κάμποσα, αλλά ευτυχώς δε "βγάζουν" μάτι! 
Παρακάτω θα σας δείξω τη δεύτερη προσπάθειά μου με τα ρόμαν. Επειδή μου παίρνουν αρκετό χρόνο (Να φανταστείτε ότι για να τελειώσω και τα δύο ρόμαν μου πήρε 1 ημέρα, οπότε τα κάνω σε δόσεις! Τώρα μου μένει να φτιάξω και την 3η "αλλαξιά" που έχω. Δεν πειράζει, σιγά σιγά! Δε μας κυνηγάει κανείς), έχω συμφωνήσει με τον εαυτό μου ότι κάθε φορά που θα θέλω να τα αλλάξω θα κάθομαι και θα ράβω και τα επόμενα ρόμαν. Έτσι λοιπόν εχθές τελείωσα τη 2η "αλλαξιά" για τα ρόμαν μου! Μου αρέσουν πολύ!






Επειδή μου περίσσεψε κάμποσο ύφασμα, σκέφτηκα να φτιάξω και κάτι ακόμη για την κουζινούλα μου!

Έκανα λοιπόν ένα ράνερ για το τραπέζι






και διακόσμησα 2 από τα μαξιλαράκια που βάζω στον καναπέ μου:




Όμορφα δεν είναι;

Η αλήθεια είναι ότι σκέφτηκα να κάνω κι άλλα πράγματα στα μαξιλαράκια, αλλά μαζεύτηκα. Θα γινόταν γύφτικο σκερπάνι ο καναπές!


Και το άλλο που έφτιαξα για την κουζίνα! Αλλά το έχω φτιάξει εδώ και καιρό! Σας το δείχνω όμως τώρα μαζί με τα ρόμαν!


Οι καρεκλίτσες μας είχαν αρχίσει να φθείρονται στις γωνίες κι έτσι σκέφτηκα να φτιάξω κάποια απλά καλύμματα, βασιζόμενη σε αυτό το σχέδιο, απλά εγώ έφτιαξα το κάλυμμα να κατεβαίνει μέχρι τα πόδια της καρέκλας. Το ύφασμα το είχα, οπότε μου κόστισαν τιποτα!!!!




Ελπίζω να σας αρέσουν! Η κουζίνα μου πάντως άλλαξε πολύ πολύ! Έγινε ακόμη πιο όμορφη!

Καλό βράδυ!!!!

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

Αγαπησιάρικο καδράκι!

Μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες είναι να χαζεύω στο ίντερνετ και να παίρνω ιδέες που μου αρέσουν για κατασκευούλες, να τις μετατρέπω στα δικά μου δεδομένα, να τις αλλάζω ή απλά να με εμπνέουν και να φτιάχνω κάτι τελείως διαφορετικό (πως λέμε άλλος για Χίο τράβηξε πήγε κι άλλος για Μυτιλήνη; αυτό). Πριν από αρκετό καιρό είχα βρει σε ένα ξένο blog μιας κοπέλας, ένα κάδρο που είχε φτιάξει για το σπίτι της! Ήταν φτιαγμένο από ξύλινες σανίδες που τις είχε ενώσει και αφού τις έβαψε, έγραψε επάνω κάτι που δε θυμάμαι ακριβώς τι ήταν, αλλά δεν πειράζει! Καλή καρδιά! Πάντως αυτό που θυμάμαι είναι ότι είχε και μια κόκκινη καρδούλα στη μέση και πάνω και κάτω είχε μαύρα γραμματάκια! Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Μα πολύ απλά γιατί για ακόμη μια φορά ξέχασα να αποθηκεύσω τη σελίδα που το βρήκα για να σας το δείξω! Έχω φάει τον κόσμο, πουθενά!!!! Τέλος πάντων, αποφάσισα τότε, ότι κάποια στιγμή θα έφτιαχνα κάτι ίδιο με αυτό ή τουλάχιστον παρόμοιο γιατί μου άρεσε πάρα πολύ! Και αυτή η στιγμή ήρθε τελικά!

Τατατατααααααννννννννννννν:





 Πήρα μια σανίδα (σχετικά λεπτή να πω την αλήθεια και ευτυχώς γιατί ήταν εύκολο να την κόψω) την έκοψα σε τρια μέρη και αφού τα ένωσα πρώτα με συρραπτικό και μετά με δυο πηχάκια από την πίσω πλευρά, έβαλα τα δύο κρεμαστράκια!



















Στη συνέχεια έκανα το περίγραμμα των λέξεων που ήθελα (αφού βρήκα τη γραμματοσειρά που μου άρεσε και το σωστό μέγεθος στον υπολογιστή) με καρμπόν και το έβαψα με το χρώμα που ήθελα να έχει το φόντο του κάδρου μου. Συνειδητοποίησα ότι περιγραμμα δε φαίνεται, οπότε μόλις στέγνωσε το χρώμα (ήταν πλαστικό χρώμα που μου είχε περρισσέψει από το βάψιμο του σπιτιού  κι έτσι στέγνωσε γρήγορα), ξαναέκανα το περίγραμμα και ξεκίνησα να το βάφω! 




Οι κλασσικές πλαγιαστές μου φωτογραφιούλες είναι αυτές!




Και έτοιμο!!!!




Το χρώμα της καρδιάς δε φαίνεται καλά, είναι έτσι:



Το κρέμασα στην είσοδο του σπιτιού μας! Ακόμη κάτι μου μένει να βάλω εκεί, και την έχω τελειώσει τη γωνιά αυτή!


Ελπίζω να σας άρεσε όσο και σε μένα!

Καληνύχτα!!!!!!!!!!!!!

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Πινακιδάκι για την κουζινούλα μου!

Αχ, να σας πω ένα μυστικό; Είμαι πολύ χαρούμενη! Πολύ χαρούμενη! Χαζογελάω σαν κοριτσάκι! Όχι δεν έγινε κάτι συνταρακτικό και καινούργιο στη ζωή μου, αλλά όταν φτιάχνω κάτι όμορφο για να διακοσμήσω το σπιτάκι μας, πολύ χαίρομαι! Είναι τόσο ωραίο να ασχολείσαι με το σπιτάκι σου, να το κάνεις όμορφο, να θες να το φτιάξεις ακόμη καλύτερο! Έτσι κι εγώ! Σας έχω πει πόσο μα πόσο αγαπώ το σπιτάκι μας; Πολύ πολύ! Κι όχι μόνο το σπιτάκι μας, αλλά και τον αντρούλη μου που μένουμε μαζι μέσα σε αυτό! Υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από δυο ανθρώπους που θέλουν να μένουν μαζί και να ζουν παρέα στο ίδιο σπίτι; Να μοιράζονται γλυκά και πικρά μαζί πραγματάκια; Όχι! Γι΄αυτό ίσως αγαπώ ακόμη πιο πολύ το σπίτι μας! Γιατί μένω με έναν άνθρωπο που αγαπώ πολύ πολύ! Αχ, αυτά τα ρομαντικά!


Στο θέμα μας τώρα. 'Εφτιαξα ένα όμορφο πινακιδάκι για την κουζινούλα μου!






Δεν είναι πολύ όμορφο;

Είχα αγοράσει παλιά μια κρεμάστρα, αλλά δεν άντεχε το βάρος των παλτών και των μπουφάν και όλο έφευγαν τα γαντζάκια της:





Είχαμε βάλει σε 500 σημεία τα γαντζάκια, αλλά όλο έφευγαν!





Το χρώμα της το αγάπησα!!!








Να σας πω την αλήθεια την είχα για πέταμα, αλλά ο αντρούλης μου την κράτησε! Τελικά ήρθε εχθές το βράδυ η ιδέα! Κόλλησα το ένα μπαλάκι που είχε βγει και εκτύπωσα στον εκτυπωτή διάφορες γραμματοσειρές που μου άρεσαν!
Αφού βρήκα αυτή που μου άρεσε περισσότερο αντέγραψα με καρμπόν τις λεξούλες πάνω στην κρεμάστρα!




... και μετά γέμισα τα γραμματάκια με ανεξίτηλο μαύρο μαρκαδόρο!


Δεν έγινε πολύ όμορφη;


Το κρέμασα και νάτο:





Σας χαιρετώ! Να έχετε μια καλή και όμορφη Κυριακή και καλή αρχή για όσους πιάνουν δουλίτσα (μαζί κι εγώ με αυτούς) αύριο!

Φιλιά!!!!!