Αγαπησιάρικο καδράκι!

Μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες είναι να χαζεύω στο ίντερνετ και να παίρνω ιδέες που μου αρέσουν για κατασκευούλες, να τις μετατρέπω στα δικά μου δεδομένα, να τις αλλάζω ή απλά να με εμπνέουν και να φτιάχνω κάτι τελείως διαφορετικό (πως λέμε άλλος για Χίο τράβηξε πήγε κι άλλος για Μυτιλήνη; αυτό). Πριν από αρκετό καιρό είχα βρει σε ένα ξένο blog μιας κοπέλας, ένα κάδρο που είχε φτιάξει για το σπίτι της! Ήταν φτιαγμένο από ξύλινες σανίδες που τις είχε ενώσει και αφού τις έβαψε, έγραψε επάνω κάτι που δε θυμάμαι ακριβώς τι ήταν, αλλά δεν πειράζει! Καλή καρδιά! Πάντως αυτό που θυμάμαι είναι ότι είχε και μια κόκκινη καρδούλα στη μέση και πάνω και κάτω είχε μαύρα γραμματάκια! Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Μα πολύ απλά γιατί για ακόμη μια φορά ξέχασα να αποθηκεύσω τη σελίδα που το βρήκα για να σας το δείξω! Έχω φάει τον κόσμο, πουθενά!!!! Τέλος πάντων, αποφάσισα τότε, ότι κάποια στιγμή θα έφτιαχνα κάτι ίδιο με αυτό ή τουλάχιστον παρόμοιο γιατί μου άρεσε πάρα πολύ! Και αυτή η στιγμή ήρθε τελικά!

Τατατατααααααννννννννννννν:

 Πήρα μια σανίδα (σχετικά λεπτή να πω την αλήθεια και ευτυχώς γιατί ήταν εύκολο να την κόψω) την έκοψα σε τρια μέρη και αφού τα ένωσα πρώτα με συρραπτικό και μετά με δυο πηχάκια από την πίσω πλευρά, έβαλα τα δύο κρεμαστράκια!

Στη συνέχεια έκανα το περίγραμμα των λέξεων που ήθελα (αφού βρήκα τη γραμματοσειρά που μου άρεσε και το σωστό μέγεθος στον υπολογιστή) με καρμπόν και το έβαψα με το χρώμα που ήθελα να έχει το φόντο του κάδρου μου. Συνειδητοποίησα ότι περιγραμμα δε φαίνεται, οπότε μόλις στέγνωσε το χρώμα (ήταν πλαστικό χρώμα που μου είχε περρισσέψει από το βάψιμο του σπιτιού  κι έτσι στέγνωσε γρήγορα), ξαναέκανα το περίγραμμα και ξεκίνησα να το βάφω! 

Οι κλασσικές πλαγιαστές μου φωτογραφιούλες είναι αυτές!

Και έτοιμο!!!!

Το χρώμα της καρδιάς δε φαίνεται καλά, είναι έτσι:

Το κρέμασα στην είσοδο του σπιτιού μας! Ακόμη κάτι μου μένει να βάλω εκεί, και την έχω τελειώσει τη γωνιά αυτή!

Ελπίζω να σας άρεσε όσο και σε μένα!

Καληνύχτα!!!!!!!!!!!!!