Φωτιστικό κουζίνας - η χαρά της ανακύκλωσης!

Χαιρετώ όλο τον κόσμο! Πώς μου είστε; Εμείς εδώ καλά, με έναν αλλεργικό βήχα να μας ταλαιπωρεί, αλλά κατά τα άλλα όλα καλά, όλα ανθηρά, που έλεγε και ο Βουτσάς!

Έρχεται και τριήμερο και ποιος στη χάρη μας (ετσι δε γράφεται αυτό;). Τώρα εντάξει μπορεί να μην κάθονται όλοι, αλλά αρκετοί θα ξεκουραστούν. Εμείς ευτυχώς καθόμαστε, το σχολείο είναι κλειστό. Αν και αυτόν τον καιρό έχουμε φούριες, γιατί έχουμε την καλοκαιρινή γιορτή μας. Να φτιαχτούν οι στολές, να γίνουν τα σκηνικά, να κάνουμε τις πρόβες... Αλλά όλα καλά!

Επίσης να με χαίρεστε γιατί προχθές είχα γενέθλια. Τα πατήσαμε τα 31!

Για να μη σας ζαλίζω άλλο, θυμάστε που σας είχα πει για ένα φωτιστικό κουζίνας που φτιάξαμε με τον αντρούλη μου; Ε λοιπόν σας έχω φωτογραφίες. Όλη την ώρα κάθομαι και το χαζεύω και χαζογελάω. Όσοι το βλέπουν ή θα τους αρέσει πάρα πολύ ή θα το βρίσκουν πολύ αστείο. Εμένα πάντως μου αρέσει πάααρα πολύ!

Πώς το κάναμε τώρα:

Το φωτιστικό είναι φτιαγμένο από διάφορα κομμάτια, που είτε είχαμε σπίτι (όπως ένα χωνί και καλώδιο ρεύματος), είτε ήταν χαλασμένα και περιμέναμε να δούμε τι θα τα κάνουμε (όπως μια ζάντα από το ποδήλατό μου, που είχε στραβώσει γιατί ένα πιτσιρίκι έπεσε με φόρα επάνω του), είτε πράγματα που αγοράσαμε ειδικά για αυτόν το σκοπό (όπως μαχαιροπίρουνα από το ΙΚΕΑ, αλυσίδα, και γαντζάκια από το Leroy Merlin). 

Στην αρχή τρύπησε ο αντρούλης τη ζάντα (γιατί εγώ δεν πολυσκαμπάζω από αυτά) με το τρυπάνι.

 

Αυτή είναι η θεόστραβη ζάντα ( ο άντρας μου ήθελε να την ισιώσει, αλλά εμένα μου έκανε τσαχπινιά που είναι έτσι στραβή...) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

και εδώ το έτερόν μου ήμισυ κάνει τρύπες στη ζάντα (συνολικά κάναμε 32 τρύπες από τις οποίες περάσαμε τα μαχαιροπίρουνα)

 
 Στη συνέχεια πήραμε τα μαχαιροπίρουνα (η πιο φτηνή ποιότητα από το ΙΚΕΑ - τα 16 τεμάχια 3,99) και τους κάναμε τρύπες.

Δίπλα στο κουτάλι είναι ένα από τα γαντζάκια που χρησιμοποιήσαμε για να κρεμάσουμε τα μαχαιροπίρουνα από τη ζάντα.

Και αφού βάλαμε σε όλα τα μαχαιροπίρουνα τα γαντζάκια και γυρίσαμε και τις μύτες των πιρουνιών για ασφάλεια (για τον ίδιο λόγο δεν κρεμάσαμε καθόλου μαχαίρια)...

...μετρήσαμε την αλυσίδα που χρειαζόμασταν, κόψαμε 3 ίδια κομμάτια και συνδέσαμε το καλώδιο στο ντουί.

Τέτοιο ντουί πήραμε, περίπου 2 ευρώ αν θυμάμαι καλά, από τα Leroy Merlin, το οποίο το ενώσαμε με το καλώδιο και το περάσαμε μέσα από τον άξονα της ζάντας.

Ενώσαμε τις αλυσίδες όλες σε έναν κρίκο και τις περάσαμε μέσα από το χωνί που μας χρησιμεύει για να κρύψουμε τα καλώδια επάνω στο ταβάνι. Τις αλυσίδες τις περάσαμε μέσα από 3 τρύπες που κάναμε στην πάνω μεριά της ζάντας. Κλείσαμε τα γαντζάκια για να μη φεύγουν κουτάλια, πιρούνια και κουταλάκια και το κρεμάσαμε. Βάλαμε και τη λάμπα, αλλά μάλλον θέλει λίγο μεγαλύτερη. 

Το μόνο που θέλει διόρθωση είναι να φτιαχτεί καλύτερα το χωνί στο ταβάνι γιατί γέρνει λίγο και φαίνονται από τη μια μεριά τα καλώδια. Και να σηκωθεί λίγο πιο ψηλά.

Ορίστε και το καταπληκτικό μας φωτιστικούλι:

Ελπίζω να σας άρεσε όσο κι εμένα!

(Οι φωτογραφίες παρακαλώ ασχολίαστες. Το έχω δηλώσει άλλωστε ότι η φωτογραφία δεν είναι και το πιο δυνατό μου σημείο...)