Ζηλεύω, ναι ζηλεύω...

Το ξέρετε αυτό που λένε "Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί"; Ε τότε θα έπρεπε να με λένε Γιάννη κι όχι Νικολέττα. Γιατί ε; Μα επειδή δεν μπορώ να κάτσω σε ησυχία. Από τη μια το σπίτι, που μέχρι να τελειώσει περάσανε 2 μήνες κι από την άλλη το χεράκι μου. Καθάριζα προχθές το σπιτάκι μας μιας και τελειώσαμε σχεδόν, για να μείνουμε μέσα. Παίρνω μια γυάλα να καθαρίσω, σπάει η γυάλα και κόβει το χέρι μου. Άσχημα όμως πολύ. Όλα φάνηκαν καλέ από μέσα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για να μη σας στενοχωρήσω. Το αποτέλεσμα είναι το εξής: Κομμένος τένοντας στο χεράκι, αντιβίωση, ένας αντιτετανικός ορός, 1 μήνας ακινητοποίησης με νάρθηκα στο χέρι και αρκετός πόνος. Και δυστυχώς είναι στο δεξί χέρι. Αλλά θα περάσει που θα πάει...

Ζηλεύω λοιπόν, πολύ πολύ... Γιατί ήθελα να φτιάξω κι εγώ κάτι όμορφο για την ανταλλαγή δώρων, αλλά δυστυχώς... πάει. Δεν πειράζει, υπάρχουν πολύ χειρότερα από τα δικά μας.

Αυτά λοιπόν (τα όχι και τόσο μαγικά) από μένα!

Πολλά φιλάκια στα μουτράκια σας!

Δωράκι-δωράκι!!!!!!

Καλέ καλό μήνα να έχουμε. Με πολλή υγεία, καλά μυαλά και πολλές μαγικές στιγμές!

Μπαίνω σήμερα στο μπλογκοσπιτόνι μου και τι να δω; Η φιλενάδα μου η Κωνσταντίνα από το "ΜΕ ΤΗΝ ΠΝΟΗ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ"  μου έστειλε δωράκι.

Ένα βραβείο για μικρούς. Ποιοί είναι οι μικροί; Καλέ όλοι εμείς που τα σπιτάκια μας έχουν κάτω από 200 φίλους. Όποιος το παίρνει αυτό το δωράκι-βραβείο πρέπει να το στείλει σε ακόμη 5 φιλαράκια του που είναι κι αυτά μικρά και δεν έχουν πολλούς φίλους, Έτσι κι εγώ πήγα και το πήρα από το σπιτάκι της (όχι που θα το άφηνα, χε χε χε) και το χαρίζω με τη σειρά μου κι εγώ σε φιλαράκια μικρά που δεν έχουν ακόμη μεγάλη παρέα! Αλλά επειδή είμαι κι εγώ μικρή ακόμη, δε βρήκα 5 φιλαράκια, αλλά μόνο 3. Τί να κάνω; Όλα τα άλλα σπιτάκια που μπαίνω και επισκέπτομαι έχουν πολλούς φίλους, οπότε...

... τα φιλαράκια που στέλνω το βραβείο μαζί με την αγάπη μου ειναι:

1. Η Ματίνα από τον "Δημιουργικό κοσμο"
2. Η Δήμητρα από το "From mummy with love"
3. Η Εύη από "Evi's crochet"

Πολλά γλυκά φιλιά στα μούτρα, να χαμογελάτε και να περνάτε μαγικά!

Ουφ, τι μπέρδεμα!

Πόσες φορές είχατε σκεφτεί "Τι καλά που θα ήταν αν μπορούσα να έκανα το ένα και το άλλο" και όταν κάποια στιγμή τυχαίνει όντως να μπορέσετε να το πραγματοποιήσετε, να μπερδεύεστε; Ε, αυτο έπαθα κι εγώ. Ναι. Μπερδεύτηκα τρελά. Αλλά να σας εξηγήσω γιατί μιλάω.
Δεν ξαναλέω για το τσαντίρι-μπάχαλο άλλη μια φορά, θα γίνω κουραστική.
Αφού λοιπόν έχουμε τελειώσει αρκετές εργασίες, έρχεται και η πολυπόθητη στιγμή που κάθε εκκολαπτόμενος wannabe διακοσμητής (εγώ είμαι αυτή καλέ... ) περιμένει με λαχτάρα. Να βάλει χρώμα στους τοίχους! Αμ δε, που θα ήταν εύκολο. Με πόση χαρά περίμενα να μου δώσει ο μπογιατζής το χρωματολόγιο για να διαλέξω... Γιατί τα είχα σκεφτεί όλα, τι χρώμα θα βάλω που και έλεγα "τι καλά, κατέληξα". Ναι, καλά... κι ύστερα ξύπνησα! Δεν ήταν τόσο εύκολο τελικά φιλαράκια μου, γιατί πολύ απλά μπορεί να είχα καταλήξει στο χρώμα, αλλά είχα ξεχάσει ότι στα χρωματολόγια των μπογιατζήδων για κάθε χρώμα υπάρχουν 1528 αποχρώσεις! Και πως για να ταιριάξω την κάθε απόχρωση με μια άλλη -που φαινομενικά κάνανε παρέα μια χαρά- έπρεπε να έχω στο νου μου αν έχουν την ίδια χρωματική βάση. Τι σας λέω; Όχι για πείτε μου, πόσα μπεζ υπάρχουν; 1; 2; 3;  Ναι, καλά...Υπάρχει μπεζ με βάση το καφέ. Μπεζ με βάση το κίτρινο. Μπεζ με βάση το κόκκινο κ.ο.κ. Και κάθε μπεζ που βασίζεται σε κάθε χρώμα έχει ακόμη 2-3 αποχρώσεις.
Κι εκεί μπερδεύτηκα! Ποιός εγώ. Που έπαιζα τη διακόσμηση και το χρώμα στα δάχτυλα.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο μπογιατζής μου έφερε και 2 χρωματολόγια παρακαλώ (για καλό το έκανε βέβαια ο άνθρωπος) για να έχω ποικιλία. Αμέ! Αααααααααααα, έπρεπε να με δείτε. Με τα 2 χρωματολόγια ανά χείρας και το αδέρφι μου από δίπλα, ένα στυλό κι ένα χαρτί στο χέρι να πηγαίνουμε από κουζίνα σε σαλόνι, κι από σαλόνι σε κρεββατοκάμαρα. Να βάζουμε τα χρωματολόγια δίπλα σε πλακάκια και ταπετσαρίες και να κάνουμε ολόκληρη σύσκεψη τι πάει και τι δεν πάει. Γιατί ναι μεν ήθελα να βάψω το σαλόνι γκρι σκούρο και γκρι ανοιχτό, αλλά πιστέψτε με, δεν πάνε όλα τα γκρι μεταξύ τους.
Παρόλα αυτά, μετά από 2 χιλιόμετρα περίπου περπάτημα μέσα στο σπίτι και μετά από 1 1/2 ώρα συσκέψεων, διαφωνιών και τρέλας, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας αναγγείλω ότι επιτέλους διαλέξαμε χρώματα για το σπίτι.


Τώρα τι θα βγει, θα δούμε. Ας μας λυπηθεί ο θεός της διακόσμησης και ας ελπίσουμε ότι η φώτιση που μας έδωσε ήταν της προκοπής.

Αυτά!

Εμπνεύσεις...

Τί μου κάνετε; Κρύο σήμερα, αλλά και εχθές! Και πολύ πολύ μου αρέσει! Καλά είναι γνωστό ότι είμαι παιδί του χουχουλιάσματος, γι΄αυτό και τρελαίνομαι για κρύο, φθινοπωράκι, χιόνια, χειμώνα, ζεστή σοκολάτα και τζάκι. Εντάξει, το ξέρω ότι δεν έχουμε τζάκι σπίτι, αλλά έχουμε ζεστή σοκολάτα και κουβερτούλα στον καναπέ!
Οι ηλεκτρολόγοι μας τελείωσαν εχθές, ετοιμάζονται οι επόμενοι τεχνικοί να μπουν στο μικρό μας γιαπί-εργοτάξιο και συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Παρόλο όμως που με πιάνει η γνωστή τρέλα του πως θα καθαριστεί όλο αυτό το μπάχαλο, πιάνω τον εαυτό μου αρκετές φορές μέσα στην ημέρα να χαζογελάει γιατί αφενός θα γίνει πολύ τέλειο το σπιτάκι μας κι αφετέρου επειδή όλο και καινούργιες ιδέες μου έρχονται στο μυαλό μου, που δεν ησυχάζει ποτέ. Ναι καλέ. Δε θα το πιστέψετε! Το τι μου έρχεται κάθε μέρα να φτιάξω αφού τελειώσουμε δε φαντάζεστε. Άλλα μου έρχονται μόνα τους κι άλλα τα παίρνω από άλλα blogs που επισκέπτομαι. Θα σας πω όμως ότι νοιώθω και λίγο κλεφτρόνι όταν εμπνέομαι από άλλων ιδέες, νοιώθω σαν να τους παίρνω κάτι δικό τους. Θα μου πείτε όμως, για ποιό λόγο; Γι΄αυτό δεν είναι οι ιδέες και οι κατασκευές; Για να εμπνεόμαστε όταν βλέπουμε κάτι όμορφο έτσι;
Τέλος πάντων, αυτά είναι τα μικρά μου νέα! Δεν έχω άλλα, τέλος!

Σας φιλώ,
να χαμογελάτε και να περνάτε μαγικά!

Χαμός, ναι... χαμός!!!!!

Χαμός, χαμός, χαμός... Γιατί; Μα φτιάχνουμε το σπιτάκι μας... Όχι από την αρχή καλέ. Απλά κάνουμε κάποιες αλλαγές στα ηλεκτρολογικά, στα υδραυλικά, βάζουμε γυψοσανίδες και γενικότερα μόνο εγώ λείπω από εκεί μέσα... Το Σάββατο με έπιασε κρίση πανικού, ναι! Καθόμουν σε μια μεριά, νευρίαζα, έκλαιγα, ψιλοσυμμάζευα λίγο από το χαμό και τούμπαλιν! Κι όλα αυτά γιατί;
-1. Γιατί απλά το σπιτάκι μας εχει γίνει γιαπί και άνθρωπος εκεί μέσα δεν επιβιώνει.
-2. Το ντετέκτιβ το monk τον ξέρετε; 1ος μου ξάδερφος (οι μαμάδες μας αδερφούλες) ο κύριος, κι όσους ψυχαναγκασμούς και κολλήματα έχει εκείνος με την καθαριότητα και την τάξη, άλλους τόσους έχω κι εγώ, για να μη σας πω ακόμη περισσότερους.
 Κι έτσι ο καλός Θεούλης μου έστειλε τον αντρούλη μου για να με ηρεμεί! Σας έχω πει ότι πολύ πολύ τον αγαπώ;

Αλλάααααα, δεν μπορώ να πω! Όποτε μου το επιτρέπουν οι καλοί μας ηλεκτρολόγοι, μπαίνω και σας διαβάζω (γιατί ανά τακτά διαστήματα μας κόβουν ρεύμα και ίντερνετ... σνιφφφφ - πόσες πασιέντζες και ναρκαλιευτή να παίξω πια όταν δεν μπορώ να συνδεθώ, ε;)

Οπότε το φτωχούλι του Θεού (εγώ καλέ!), ούτε κατασκευούλες μπορώ να κάνω, ούτε να ράψω μπορώ (η ραπτομηχανούλα μου ακόμη να πάει για επισκευή), ούτε τίποτα! Είδατε τι τραβάω;

Δεν πειράζει όμως... Σε λίγο καιρό, το σπιτάκι μας θα είναι σούπερ, ντούπερ, ουάου!!!!!!!! Και δώστου θα σας ζαλίζω πάλι.

Αυτά τα νέα μου! Σας φιλάω γλυκά!!!!!!!!!!!!

Μουσικούλα!

Μα θα έσκαγα αν δε το έβαζα...

Τι;

Αυτό το πραγματάκι δίπλα δεξιά, που με το που μπήκατε άρχισε να σας παίζει μουσικούλα;  Ε, αυτό ντε!

Ναι, άκουγα μουσική στα άλλα blogs αλλά δεν μπορούσα να βρω με τίποτα πως θα το έκανα και στο δικό μου! Ήρθε όμως κι αυτή η στιγμή. Ξέρω συγκινηθήκατε, χι χι χι! Για πείτε σας αρέσει η μουσικούλα που ακούτε; Εμένα πολύ!

Αλλαγή υφάσματος σε μπλούζα

Γεια σας, γεια σας!  Ένα θα σας πω. Έγραφα τόση ώρα, για να κάνω μια χαζομάρα και να χάσω όλη την ανάρτηση! αλλάαααααααααααα... ορίστε πάλι!

Λοιπόν, τι μου κάνετε; Καλά; Πάντα καλά! Εγώ χάθηκα για κάποιες μέρες, γιατί θέλετε μια οι δουλειές στο σπίτι που ποτέ δεν τελειώνουν; Ο ντετέκτιβ monk που έχω κολλήσει και βλέπω όλα τα επεισόδια στη σειρά; Τα πολλά ρουχαλάκια που είχα να επιδιορθώσω στη ραπτομηχανή μου (η οποία παρεπιπτόντως χάλασε και θέλει φτιάξιμο-σνιφ, σνιφ...); Παρόλα αυτά βρήκα χρόνο και άλλαξα λίγο μια μπλούζα που είχα για πέταμα, μιας και δεν την πολυφόραγα ούτως ή άλλως, αλλά και γιατί είχε 2 σημάδια στην μπροστινή πλευρά.

(Δεν πρέπει να φαίνονται καλά τα δύο σημαδάκια, σίγουρα φαίνεται αυτό στην αριστερή μεριά)

Επειδή λοιπόν είχα ένα κομμάτι ύφασμα που μου άρεσε πολύ και είχε περισσέψει από μια φούστα που είχε κοντύνει η μητέρα μου, αποφάσισα να βάλω αυτο στα σημεία που δε μου άρεσαν. Κι επειδή με συνεπήρε η αλλαγή της μπλούζας, ξέχασα να σας βάλω φωτό όπως ήταν στην αρχή, αλλά το θυμήθηκα την ώρα που είχα ήδη κόψει το ύφασμα από τα μανίκια και είχα ήδη γαζώσει το καινούργιο ύφασμα στην πάνω μεριά...

(Έτσι ήταν η μπλούζα αφού της έκοψα το ύφασμα από τα μανίκια και γάζωσα το καινούργιο ύφασμα στην πάνω μεριά. Το ύφασμα που είχε ήδη η μπλούζα ήταν αυτό στο κάτω μέρος)

(το πάνω μέρος όπου και γάζωσα το καινούργιο κομμάτι)

 

 

 

Το κομμάτι που χρησιμοποίησα ήταν ήδη γαζωμένο από τη μια μεριά μιας και ήταν το κάτω μέρος της φούστας, οπότε και το χρησιμοποίησα για να γλυτώσω το γάζωμα.

Δυστυχώς όμως δεν έφτασε για όλη την μπλούζα το κομμάτι που είχα. Μου έλειπαν περίπου 5 εκατοστά. Οπότε χρησιμοποίησα ένα ακόμη κομμάτι, το οποίο όμως το έραψα στο πλάι κι έτσι δεν το καταλαβαίνει κανείς εύκολα.

Έφτιαξα και 2 λωρίδες για να τις βάλω στα μανίκια...

...και 2 λουλουδάκια για να τα ράψω επάνω στα σημαδάκια στην μπροστινή μεριά!











 καιιιιιιιιιιιιιιιιιιι   αυτή είναι η μπλουζίτσα μου...

Εντάξει... Θα ήθελα την επιείκιά σας, μιας και δεν είναι κάποια εξωπραγματικη μεταμόρφωση και επιπλέον είμαι αρχάρια στη ραπτομηχανή. Αλλά το σημαντικό είναι ότι μπορώ να ξαναφορέσω μια μπλούζα που είχα για πέταμα...

Αυτά για την ώρα...

Ελπίζω να σας άρεσε!

φιλάκια!!!!!!!!!!!

Λουλουδάκια από οργάντζα

Χαίρεται, χαίρεται! Τί μου κάνετε; Σάββατο σήμερα, μουντό βέβαια, αλλά εμένα με τρελαίνει αυτός ο καιρός. Χουχουλιάρικος πολύ!

Βρήκα στο youtube αυτά τα βιντεάκια που δείχνουν πως να φτιάξεις λουλουδάκια από οργάντζα. Κι επειδή έχω μαζέψει ένα σκασμό τούλια, υφάσματα, κορδέλες κ.λ.π. βρήκα κάποιες οργάντζες που είχα κρατήσει από κάποια μπομπονιέρα χρόνια πριν (προπολεμικά που λέμε; αυτό!) και έφτιαξα λοιπόν 2 μικρά λουλουδάκια για να τα στολίσω σε κάτι γόβες που έχω και ένα μεγαλύτερο λουλουδάκι που το κότσαρα πάνω σε ένα μαύρο κολιέ που είχα. Έραψα και περλίτσες στη μέση και τέλεια τα λουλουδάκια.

Αυτό ήταν το κολιέ που είχα, αλλά δε μου πολυάρεσε το φιογκάκι και το έβγαλα.

Έφτιαξα αυτό το λουλούδι και στην πίσω μεριά έραψα κορδελάκι μαύρο για να μπορώ να το βγάλω όποτε θέλω από το κολιέ:

 

 

και το κολιεδάκι έγινε έτσι:

 

Τα 2 μικρά λουλουδάκια που έφτιαξα:

Εντάξει, το ξέρω ότι δε βοηθάει το φόντο. Από κοντά είναι πολύ καλύτερα!

Σας  χαιρετώ με τα βιντεάκια για τα λουλουδάκια! Καλό βραδάκι!!!!

Βραβείο-δωράκι από "Με την πνοή του ανέμου"

Ένα φιλαράκι, μου έδωσε ένα δωράκι-βραβείο, που με τη σειρά της το πήρε από ένα άλλο μπλογκοφιλαράκι της. Τούτο εδώ:

. . . και πολύ πολύ μου άρεσε! Να πω την αλήθεια βέβαια μέχρι να καταλάβω τι γίνεται μου πήρε κάμποσο. Αλλά είπαμε, είμαι ακόμη μικρή κι άμαθη στις μπλογκοκατατάσεις και συγχωρούμαι. Ναι; Ναι!

Και παρεούλα με το βραβείο γράφουμε και 7 πραγματάκια για εμάς λέει ε; Χι, χι, χι . . . Ποιος στη χάρη μου έτσι κι αρχίσω. Αλλά οκ, θα ακολουθήσω το παράδειγμα της φιλενάδας μου και θα γράψω κι εγώ τα εξής:

1. αγαπημένα χρώματα (γιατί δεν έχω ένα, όοοοοχι . . . ): μωβ-λιλά, πρασινο, γαλάζιο
2. λατρεύω τις τάρτες, τη σοκολάτα καιιιιιιιιιιι . . . ναι, το σουβλάκι
3. με νευριάζει η αγένεια και η αχαριστία
4. είμαι αισιόδοξη και χαίρομαι με χαζομαρούλες μικρές μικρές
5. μου αρέσει να μαγειρεύω και να τρώνε εννοείται τα φαγάκια μου
6. ηρεμώ με τη διακόσμηση και τις κατασκευές-χειροτεχνίες
7. . . . λατρεεεεεεεεύω τον αντρούλη μου

Όποιος περάσει από το μπλογκοσπιτόνι μου, ας πάρει το δωράκι του και να το διακοσμήσει και στο δικό του!

Φιλάκιαααααα!!!!

Φωτιστικό και πορτατίφ κρεββατοκάμαρας... handmade!

Όταν έμενα στο πατρικό μου, είχα φτιάξει για το δωμάτιό μου αυτό το φωτιστικό και αυτό το πορτατίφ τα οποία και μετέφερα βεβαίως βεβαίως στο παιδικό δωμάτιο του τωρινού μας σπιτιού (από εκεί είναι και οι φωτογραφίες):

   (εντάξει, θέλει μικρότερη λάμπα... το ξέρω!)

Πώς τα έφτιαξα;

Τι θα χρειαστείτε:

• πιστόλι σιλικόνης
• ψεύτικα λουλούδια και φυλλαράκια (ή ό,τι άλλο αγαπάτε - από εφημερίδες, κοχυλάκια, κουμπιά, κορδέλες...)
• ένα καπέλο φωτιστικού
• ένα πορτατίφ                                           

Πρώτα τοποθετείτε τα λουλούδια (εδώ έχω βάλει και ψεύτικα και αποξηραμένα μαζί), περίπου όπως θα θέλατε να φαίνονται, για να πάρετε μια ιδέα που θα τα κολλήσετε. Με πολλή προσοχή, βάζετε σιλικόνη (ανάλογη ποσότητα με αυτό που θα κολλήσετε) και κολλάτε τα λουλουδάκια. Το κρατάτε καμιά δεκαριά δευτερόλεπτα στη θέση του για να το σταθεροποιήσετε και έτοιμο!

Μια κοντινή φωτογραφία του φωτιστικού:

Το συγκεκριμένο καπέλο, δεν είναι καπέλο φωτιστικού, αλλά κάλυμμα φαγητού για τις μύγες. Ω ναι! Το βρήκα στο ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ περίπου 3 ευρώ. Σε όλη την κάτω πλευρά κρεμόντουσαν κοχυλάκια αλλά μου άρεσε πολύ πολύ το ύφασμα που είχε. Έβγαλα τα κοχυλάκια, κόλλησα τα λουλουδάκια και... να το!
Πήρα ένα ντουί με ένα καλώδιο για φωτιστικά από το ΙΚΕΑ (αγαπημένος προορισμός! - μαζί με τα κεφτεδάκια! ), το πέρασα από την πάνω μεριά και έτοιμο!
Και το πορτατίφ το πήρα από το ΙΚΕΑ περίπου 7 ευρώ (καπέλο και βάση μαζί) σε χρώμα που ταίριαζε με το φωτιστικό. Άντε να μου κόστισαν όλα μαζί 15 ευρώ.

Μια χαρά οικονομικά, δε συμφωνείτε;

Ντουλάπα με εφημερίδα

Λοιπόν, να και η πρώτη κατασκευούλα παρακαλώ...

Ξεκινώ! ταραταταν (τυμπανοκρουσίες...)
Στο μπάνιο μας υπήρχαν κάποια ντουλάπια ξύλινα σε καφέ χρώμα. Έλα μου όμως ντε που το μπάνιο ήταν ασπρόμαυρο. Και βέβαια σαν λωλή με τη διακόσμηση που είμαι, δεν υπήρχε περίπτωση να τα αφήσω έτσι. Στην αρχή τα έβαψα με άσπρη λαδομπογιά, καλά έγιναν δε λέω, αλλά κάτι έλειπε. Οπότε μου έρχεται η επιφοίτηση και ιδού:

Σας αρέσει;

Πώς το έφτιαξα:

Υλικά που θα χρειαστείτε: 

• ατλακόλ 
• 2 πινέλα (1 για την ατλακόλ και 1 για το βερνίκι)
• μπωλάκι
• νερό
• εφημερίδες κομμένες σε κομμάτια διαφόρων μεγεθών
• πόμολα
• γάντια
• βερνίκι

Πρώτα απ' όλα παίρνουμε τις εφημερίδες και τις κόβουμε κομμάτια. Σε ό,τι μέγεθος θέλετε. Εγώ εδώ έκοψα κυρίως ορθογώνια σε διάφορα μεγέθη και χρησιμοποίησα τις σελίδες της εφημερίδας που είναι ασπρόμαυρες. Φοράμε τα γαντάκια μας και σε ένα μπωλάκι (δε θα το ξαναχρησιμοποιήσετε για φαγητό έτσι;) βάζουμε ατλακόλ και νεράκι σε ποσότητα τέτοια που να μας γίνει ούτε πολύ πηχτό ούτε πολύ νερουλό ( Αν γίνει πολύ νερουλό δε θα απλώνει καλά πάνω στο ντουλάπι, αν γίνει πηχτό θα αφήσει γρομπαλάκια από κάτω) και το ανακατεύουμε με το πινέλο μας.
Βγάζουμε τα πορτάκια της ντουλάπας τα ακουμπάμε σε μια επιφάνεια που έχουμε στρώσει πρώτα με κάτι για να μην τη λερώσουμε (όχι το λέω για μένα, που καθόμουν και κόλλαγα εφημερίδες πάνω στο νιπτήρα και μετά καθάριζα...) και ξεκινάμε. Απλώνουμε με το πινέλο μας μια μικρή ποσότητα από το μίγμα μας (ατλακόλ και νερό)  σε ένα μέρος του πορτακίου (καλά το λέω, χι χι χι!). Δεν απλώνουμε όλο το φύλλο με ατλακόλ γιατί μέχρι να κολλήσουμε τα φύλλα της εφημερίδας μας, θα αρχίσει να στεγνώνει. Εμένα κάθε φύλλο έχει ύψος περίπου 1 μέτρο, οπότε υπολογίστε ότι κάθε φύλλο (τη μια του μεριά) τη έκανα σε 4-5 μέρη. Έβαζα κόλλα, κολλούσα εφημερίδες, συνέχιζα... κ.ο.κ.
Αφού κολλήσουμε τις εφημερίδες στο φύλλο της ντουλάπας μας, απλώνουμε άλλη μια στρώση ατλακόλ από πάνω για να κολλήσουν καλά. Μη σας ανησυχεί αν φαίνεται άσπρη η κόλλα, όταν στεγνώσει θα γίνει διάφανη. Αφού περάσουμε όλα τα φύλλα από τη μια μεριά, τα αφήνουμε κάπου να στεγνώσουν καλά (καλά όμως ε;) και ξεκινάμε να κάνουμε ακριβώς την ίδια διαδικασία και από το εσωτερικό των φύλλων. Και τα αφήνουμε να στεγνώσουν κι από αυτήν τη μεριά. Μην ξεχάσετε πριν στεγνώσει το φύλλο να τρυπήσετε με ένα καρφάκι εκείνο το σημείο που μπαίνει το πόμολο, γιατί όταν στεγνώσει άντε να βρεις που μπαίνει τι!
Για πιο όμορφο αποτέλεσμα ντύστε με εφημερίδα και τα σημεία που ακουμπούν τα φύλλα της ντουλάπας όπως εδώ:

Αφού τα κάνουμε όοολα αυτά, περνάμε ό,τι ντύσαμε με εφημερίδα με το βερνίκι για να μη χαλάσει, βάζουμε τα πομολάκια στις θέσεις τους και έτοιμη η σούπερ, ντούπερ, μοδάτη ντουλάπα μας.

 Αν επιλέξετε και με προσοχή τα κείμενα που θα έχουν επάνω τα κομμάτια της εφημερίδας, θα γίνει ακόμα πιο ψαγμένη η ντουλάπα σας. Εγώ έχω κολλήσει από αγγελίες, γελοιογραφίες, κείμενα που μου έκαναν εντύπωση... μέχρι και σταυρόλεξα!
Για πομολάκια μπορείτε να βάλετε ό,τι ταιριάζει καλύτερα. Εγώ έβαλα κάποια πλαστικά από το ΙΚΕΑ (τα 6 τμχ/2 ευρώ).

Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες από το πριν!

Καλή μου αρχή!

Καλή μου αρχή λοιπόν...
Με λένε Νικολέττα και είμαι καλά. Ναι, πολύ καλά θα έλεγα! Έχω τα παράξενά μου, τις γκρίνιες μου, τα πάνω και τα κάτω μου, αλλά ναι... είμαι καλά! Πάντα αισιόδοξη, πάντα χαζοχαρούμενη, πάντα αυθόρμητη. Αυτή είμαι εγώ με λίγα λόγια.
Είμαι παιδαγωγός και δασκάλα πιάνου (αυτόν τον καιρό όμως είμαι χαρωπή νοικοκυρά όπως μου αρέσει να λέω συχνά!) και μένω στην Αθήνα μαζί με τον άντρα μου. Αγαπώ πολλά πολλά πράγματα, που με ηρεμούν και με χαλαρώνουν. Αγαπάω τα λουλουδάκια μου στη βεράντα, αγαπώ τις χειροτεχνίες, τα παραμύθια που διαβάζω στα παιδιά, τις κατασκευές, τη μαγειρική, τη ραπτομηχανή μου, τη διακόσμηση, τη μουσική, το καλό φαγητο, τα γλυκά, το σπιτάκι μας και πάνω απ' όλα τον αντρούλη μου!
Από μικρή που με θυμάμαι όλο και με κάτι καταπιάνομαι. Θες ζωγραφική; Θες χειροτεχνίες; Θες μαγειρέματα και ζαχαροπλαστικές (εντάξει αυτό πιο πολύ τώρα που μεγάλωσα...); Διάφορα πραγματάκια!
Εδώ θα μοιράζομαι μαζί σας ό,τι μου φαίνεται όμορφο και μαγικό, ό,τι έφτιαξα ή είδα... Διάφορα τέλος πάντων...
Αυτά για αρχή! Σας χαιρετώ. Πάω να δω τι θα αναρτήσω πρώτο πρώτο!